بسم الله الرحمن الرحیم

نقدی بر " جستاری پیرامون پدیده فرار مغزها‌ " ( نشت نشا )

قبل از این که چیزی در مورد کتاب بنویسم می باید بنویسم که " من " و "او " خود را اصالتا در حد شاگرد نویسنده نشت نشا نیز نمی دانیم و امیدواریم استاد نیز این بی ادبی ما را ببخشد .

_ به ماننده گفته " امیر خانی " در همین نشت نشا _ ابتدائا بیاییم و بررسی کنیم پدیده را .

در تعریف متصور در اذهان فرار مغز ها به سفر نخبه گان – آه که مجبورم از استدلال امیرخانی در ابتدای نشت نشا که اصالتا واژه نخبه گان را زیر سوال برده بود ، سر بپیچم . استادا گناه ما را در گذز – به کشورهای پیشرفته تر جهت تحصیل و تحقیق آمده است .

" استاد امیر خانی  " در کتاب نشت نشا با نثر اثر گذار هماره ای اش در ابتدا و در بخش پیش در آمد به تشابه اسمی نوشتارش – دکتر کزازی را هم خوشحال کنیم و به جای کتاب از نوشتار استفاده نماییم – به اسم شهری در نزدیکی رشت  به نام " لشت نشا " اشاره کرده است وسپس مطلب را آنقدر کشیده است به بیراهه – که حقا موجب زیبایی نوشتارش است – تا به " نشاسته" رسیده است .

ضمنا با استدلالی پر استنتاجی اصالتا کلمات خبره گان و نخبه گان را کلماتی اشتباه دانسته است . – که به جهت جیب قدیانی منتشر و امیر خانی مؤ لف نمی گویم گر چه قدیانی آن قدر دارد که اگر تمام کتابهایش را به نصف قیمت یعنی 475 تومان بفروشد طوری اش نباشد از امیر خانی هم خبر ندارم که دارد کرایه تاکسی تجریش آزادی را یا به ماننده من است ؟ -

پس از پیش در آمد در مقاله یکم به کلان بودن مساله نشت نشا اشاره کرده و فرموده – چه کلاسی گذاشتیم برایت آقا رضا – که اگر به مساله به طور خرد نگاه کنیم مساله – برای دکتر کزازی بفرمایید پدیده – امکان ندارد که حل شود و برای این یک عبارت مختصر به اندازه مجموع  تعداد سلولهای خاکستری مغز "من" و " او " روی هم که شاید به 5-4 برسد مثال آورده است . ایشان می فرمایند نشت نشا یک مساله کلی است .

راستی در قسمت پیش در آمد استاد عنوان نوشته خودش را نیز  زیر سوال برده است و گفته که نشا جسمی جامد است و نشت برای مایعات به کار می رود . – چه کار هجوی است این نویسندگی – البته جسارت نباشد استاد در " من او " این را گفته بود .

جناب امیر خانی در ادامه مطلب از آثار نگاه خرد در باره نشت نشا نالش فرموده واین پدیده را پدیده ای عیان دانسته – فدای تو کزازی جان – و آن را مساله ای "‌رو" فرض کرده است .

قسمت سوم استاد در باره طبیعی بودن نشت نشا در حالت موجود دانست و با عبارت سمبلیک و البته فوق العاده کلیشه ای " در زمین که می کاریم " ابتدائا تلمیح فرموده اند به روایت داستانی "ایگنیا تسیو سیلونه "از داستان "فونتو مارا" و" براردو" ی قهرمان و در قالبی مثال بار رسیدند به " نشت نشا " .

در قسمت چهارم علمی بومی و تولید علم مورد نیاز را تنها راه نشت نشا دانسته اند .

مقاله پنجم " نشت نشا" می پردازد به  کپی برداری عین به عین متدلوژی غربی بی در نظر گرفتن فرهنگ بومی و مضرات آن و زده است به درام – شاید تا اطلاعاتش از تئاتر را نیز بپاشد - .

بخش ششم از این کتاب + ک – کاف را تحبیب و تصغیر بدانید – رسیده است به ترجمه های غلط از علوم تجربی و بدتر و افتضاح تر علوم انسانی .

اِ اِ فصل 7 هم که همین بود . – آقا رضا چی کار کردی ؟-

استاد در فصل 8 خواست بگوید در خارج زیسته است – و جالبتر از نظر خود درینگه دنیا – و برای بیان این مطلب بستری یافت به اسم " علم بومی غربی " . – وا استادا –

نه ، "او" خطرناکه ، " او " . من که در مورد نهمی اش نمی نویسم . – قدیانی حالش را ببرد – راستی کتاب چاپ هفتمی است که قدیانی چاپ کرده است . البته از " نشت نشا "

در دهم و یازدهم به تفاوتهای دانش گاه ها در ایران و جاهای دیگر دنیا اختصاص دارد .

و خوش بختانه از فصل دوازدهم تا شانزدهم راهکار برای اصلاح داده است تا همه گان – که اصالتا واژه ای است غلط – بدانند یک نقد صحیح نقدی است که در برابر به سوال " حالا چه کار کنم ؟" جواب داشته باشد .

.............................................................................................

در مجموع ،  کتاب - ک –  بسیار زیبا به پدیده پرداخته و نویسنده نشان داده فردی است دانا و هوشیار و مهم تر این که بینا .

در پایان باید در رابطه با جلد کتاب بنویسم که طرحی پر متناسب و زیبا به جذابیت کتاب کمک کرده است .

آقای امیر خانی فوق العاده است .

یا علی مددی